uciekać przed

См. также в других словарях:

• przed — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z biernikiem {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na cel przestrzenny ruchu znajdujący się z przodu czegoś (po stronie twarzy człowieka lub frontowej części czegoś) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Samochód zajechał przed… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uciekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uciekaćam, uciekaća, uciekaćają {{/stl 8}}– uciec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, ucieknę, ucieknie, ucieknij, uciekł, uciekła, uciekli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} opuszczając… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uciekać – uciec [i syn.], gdzie pieprz rośnie — {{/stl 13}}{{stl 7}} uciekać bardzo daleko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś ucieka (zmyka, wieje), gdzie pieprz rośnie. Zwiał, uciekł przed nimi, gdzie pieprz rośnie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uciekać – uciec oczami [i syn.] — {{/stl 13}}{{stl 7}} okazywać skrępowanie, zakłopotanie, lęk itp., szybko, ukradkiem przenosząc spojrzenie na coś innego, odwracając wzrok od kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Za każdym razem, gdy ktoś go o coś spytał, uciekał wzrokiem. Uciec oczami,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… …   Słownik języka polskiego

• zaraza — ż IV, CMs. zarazazie, blm 1. «choroba zakaźna występująca masowo; epidemia» Zwalczać zarazę. Zaraza wybuchła, szerzy się. ∆ bot. Zaraza ziemniaczana «choroba ziemniaków i pomidorów, wywołana przez pasożytniczy grzyb, objawiająca się żółtymi… …   Słownik języka polskiego

• dosiadywać — ndk VIIIa, dosiadywaćduję, dosiadywaćdujesz, dosiadywaćduj, dosiadywaćywał 1. forma ndk czas. dosiedzieć (p.) 2. «o ptakach i zwierzętach łowczych: zostawać na miejscu, dopuszczać myśliwego na odległość strzału, nie uciekać przed psem myśliwskim» …   Słownik języka polskiego

• napastnik — m III, DB. a, N. napastnikkiem; lm M. napastnikicy, DB. ów 1. «ten, kto dokonuje zbrojnej napaści na kogoś albo na coś, ten, kto napada, najeżdża, zaczepia w nieprzyjaznych zamiarach; agresor» Niespodziewany napastnik. Walczyć z napastnikiem.… …   Słownik języka polskiego

• sprawiedliwość — ż V, DCMs. sprawiedliwośćści, blm 1. «sprawiedliwe postępowanie; sprawiedliwy sąd o czymś; bezstronność osądu, obiektywizm» Należna sprawiedliwość. Sprawiedliwość dziejowa. Obywatelska sprawiedliwość. Sprawiedliwość w sądach, w postępowaniu, w… …   Słownik języka polskiego

• gubić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gubićbię, gubićbi, gubićbiony {{/stl 8}}– zgubić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stracić coś przez nieuwagę; błądzić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gubić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• naciskać – nacisnąć [i syn.] gaz [pedał] do dechy — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} jechać z największą możliwą prędkością, naciskać do oporu pedał gazu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nacisnął gaz do dechy i zaczął uciekać przed jadącym za nim radiowozem. Depnąć, przycisnąć, docisnąć gaz do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień